Vrijwillger FIS Ski World Cup Finals Andorra 2019

Met name Andorra wil ik heel even uitlichten.

Om eerlijk te zijn had ik weinig info gekregen over dit evenement, maar ik was hartelijk welkom om daar te komen helpen en van een bekende van mij, uit het FIS Ski World Cup “Circus”, had ik al wat verhalen gehoord maar toch… ik wist niet wat mij te wachten stond.

Ik vertrok dus vroeg van huis, zoals de meesten dat wel doen die op wintersport gaan. Eerst maar richting Parijs en vervolgens verder naar het zuiden, waarheen ook al weer? O, ja, Soldeu en El Tarter in Andorra.

Omdat ik op zondag reisde, was het extreem rustig op de weg en verliep de reis zonder problemen.

El Tarter, de plaats waar ik moest zijn in Andorra, is 1200 km rijden vanaf mijn huis. Gezien de meeste mensen rond de 1000 km rijden om op wintersport te gaan, denk ik dat die paar honderd kilometer dan ook niet meer uit maakt.

Eind van de middag was ik op plaats van bestemming en constateerde dat hier de zon al aardig zijn werking had gedaan. De ene berg was groen en de andere berg was wit.

De volgende dag ging het voor mij beginnen, de laatste voorbereidingen doen voor de Wereldbekerfinales skiën, de laatste en beslissende skiwedstrijden van dit seizoen en werd in 35 landen uitgezonden met miljoenen kijkers.

Ook dit keer was ik weer ingedeeld bij het finish gebied en weet onderhand wat er gedaan moet worden. Dit werkte in mijn voordeel, want communiceren met collega vrijwilligers was moeilijk, omdat die allemaal Catalaans, Spaans of Frans spraken en ik, als enige Nederlander dus niet. Waarin Zweden de voertaal Engels was, sprak hier een enkeling uit mijn team Engels.

Echter was wel mijn ervaring dat de mensen die in de winkels, hotels en restaurants werkten wel redelijk goed Engels spraken en ook de skileraren dus.

Kijkende vanaf de finish, de wedstrijdpiste omhoog, zag ik dat deze er perfect bij lag. Niet vreemd, want die wedstrijdpistes worden altijd goed onderhouden, welk weertype het ook is. Ik was nog niet boven op de berg geweest en zag tot nu toe dus alleen de groen met witte bergen.

Nadat ik weer heel wat nieuwe vrijwilligers had leren kennen en ik constateerde dat ik de enige Nederlander was, werd het tijd om te gaan lunchen. Jawel… op de berg. De gondel bracht mij naar 2000 meter en wat ik daar zag had ik echt niet verwacht.

Het werd mij duidelijk dat Andorra een geweldig skigebied heeft, dit ligt tussen de 1700 meter - 2600 meter en telt 210 km aan pistes, van alle gradaties.

De eerste avond was de openingsceremonie, deze was werkelijk ongelooflijk en overtrof die van de FIS Ski World Championships Åre 2019 in Zweden. Waar andere landen moeilijk doen met vuurwerk i.v.m. allerlei veiligheidseisen, werd hier kosten noch moeite gespaard om Andorra op de kaart te zetten.

Tijdens de dagen dat de wedstrijden gehouden werden, was er voor ons ook een ontbijt op de berg geregeld. Wie wil er nou niet genieten van die prachtige zonsopkomst op de berg, geweldig!

De laatste dagen werden de wedstrijden in Soldeu gehouden en dat betekende dat wij eerst van El Tarter naar Soldeu moesten skiën, op zich niet ver, maar wel leuk op de vroege ochtend. Uiteindelijk gebeurt dat ook niet vaak om zo naar je ontbijt en “werk” te gaan. Kortom, het was weer een mooie ervaring in een, voor mij, nieuw skigebied.

Het was in het begin wel even wennen om Spaans (Catalaans) te horen spreken in een skigebied, persoonlijk associeer ik dat met zon, strand en zee en nu was het zon, berg en sneeuw.

Helaas heb ik nog maar een klein gedeelte gezien en ik ben zeker van plan om daar eens naar terug te gaan. Hoe het met de aprés-ski mogelijkheden is, weet ik niet, maar in El Tarter is in ieder geval wel een gezellige gelegenheid onder aan de piste om wat te drinken.

De finales wereldbeker skiën werden voor de vrijwilligers afgesloten met een mooi feest, inclusief vuurwerkshow en kijken wij nu alweer uit naar het nieuwe seizoen.

Van mijn reis als vrijwilliger heb ik een video gemaakt om een impressie te geven:

Ik wens jullie allen een mooie zomer!

Groet,

Marc