Skiroutes - gecontroleerde vrijheid?

Skiroute
Skiroute

We zien ze tegenwoordig steeds meer verschijnen op de verschillende pistekaarten van de skigebieden; de skiroutes. Maar wat zijn skiroutes nu eigenlijk, hoe herken je ze en wat kan en mag je van (de veiligheid) deze skiroutes verwachten? Is het hetzelfde als off-piste skiën of is het 'gewoon een ongeprepareerde piste'?

Doordat niet elk gebied dezelfde 'eisen' en 'voorwaarden' stelt aan skiroutes is het handig om voordat je gebruik maakt van een skiroute eens goed te bekijken wat een skiroute nu precies is en wat je ervan mag verwachten.

Wat is een skiroute?

Meestal wordt er met een skiroute een ongeprepareerd pad of piste bedoelt die soms wel door de pistedienst wordt gecontroleerd aan het einde van de dag, daarnaast wordt er ook rekening met lawinegevaar gehouden. Ik schrijf ‘soms wel door de pistedienst wordt gecontroleerd’ omdat dit per gebied verschillend kan zijn. Dit betekent dus dat je kunt genieten van verse poedersneeuw of juist een bückelpiste maar dat je wel in semi-gecontroleerd gebied verblijft. De pistenbully rijdt de skiroute standaard voorbij om zo natuurlijke omstandigheden te creëren voor de ervaren wintersporter. Ik schrijf ervaren, omdat je van een skiroute nooit precies weet wat je kunt verwachten dus een beginnende wintersporter is hier zeker niet op zijn of haar plaats.

Een verschil in opzet tussen een skiroute en een ‘gewone’ piste is onder andere de manier waarop de route gemarkeerd wordt. Een groene, blauwe, rode of zwarte piste is vaak aan twee kanten gemarkeerd zodat je precies weet waar de piste is. Een piste wordt altijd aan het einde van de ski dag gecontroleerd door de pistedienst van het gebied, om te kijken of er per ongeluk geen achterblijvers zijn. Een nacht doorbrengen op de berg is niet heel erg wenselijk natuurlijk. De skiroute wordt niet aan twee kanten gemarkeerd maar slechts aan één kant waardoor je dus ook (te?) eenvoudig van de route af kunt wijken naar ‘echt’ off piste gebied.

Hoe herken je een skiroute?

Dat is lang niet altijd eenvoudig. Persoonlijk ben ik een Zwitserland liefhebber en in Zwitserland worden skiroutes meestal met de kleur geel op de pistekaarten aangeduid. Neem bijvoorbeeld Zermatt, tussen Gant en de Stockhorn zijn daar twee sleepliften die er speciaal voor de skiroutes zijn. Die worden met geel op de kaart aangegeven. Bij slechte omstandigheden zoals te veel of te weinig sneeuw, slecht weer of vroeg of juist laat in het seizoen worden deze gesloten. De pistes zijn ongeprepareerd maar worden dus wel gecontroleerd. Ditzelfde geldt voor Saas-Fee en bijvoorbeeld Les 4 Vallées. Zelf ben ik ook in Zermatt en Saas-Fee geweest en de skiroutes worden hier veel gebruikt, mede omdat het hier echt onverstandig is om off piste te gaan. Er zijn hier, zeker boven de 2500 meter hoogte, veel gletsjerspleten die je niet ziet. Totdat je erin ligt. Daarom hebben beide gebieden best veel aandacht besteed aan hun skiroutes.

In Oostenrijk worden skiroutes meestal met rode onderbroken lijntjes aangeduid en daarin een rode ruit. In sommige gebieden maken ze dan ook nog onderscheid tussen een eenvoudige skiroute en een moeilijke skiroute. Die laatste wordt weer aangeduid met een rode ruit die zwart omrand is. Toch is dit niet een vaste regel. Ski Juwel heeft haar skiroutes immers ook als gele lijn op de kaart staan.

In Frankrijk worden de skiroutes ook vaak met een rode lijn aangegeven maar het lijkt per gebied te verschillen hoe precies. In het gebied van La Plagne wordt een skiroute met een rode (ononderbroken!) lijn en het woord ‘Natur’ aangegeven. In Les Trois Vallées met het woord ‘Peuf’.

In Italië lijkt er geen eenheid te zitten. Bijvoorbeeld in Via Lattea zijn er een aantal pistes met bückels die als een soort spoorlijn-streep worden aangegeven. In Livigno wordt er met een groen pictogram een freeride area aangewezen maar dat is natuurlijk géén skiroute. De Italianen zouden dus nog best een beetje meer eenheid kunnen scheppen.

Elk gebied zijn eigen voorwaarden

Op de online pistekaarten staat lang niet altijd een legenda. Het is daarom aan te raden om bij bezoek aan een skigebied altijd een papieren pistekaart mee te nemen want daar staat alle uitleg op, zo kom je erachter hoe de skiroutes in jouw gebied worden aangegeven maar ook aan welke voorwaarden ze voldoen. Zo worden de skiroutes in Zermatt wel aan het einde van de dag gecontroleerd door de pistedienst maar bijvoorbeeld in Montafon niet. Mocht je toch nog meer uitdaging nodig hebben dan de skiroutes je kunnen bieden, ga dan met een lokale erkende gids op pad. Deze kun je meestal via het toeristenbureau (de VVV) vinden.

Auteur: Wintersport Live

Wintersport Live Redactie - Nieuws vanuit de dalen en vanaf de bergen